Jan van Loon houdt zich niet aan een bepaald thema. In 1964 begon Jan van Loon met het exposeren van etsen en aquarellen. Het waren voornamelijk landschappen en een enkel portret. Het aquarelleren doet Van Loon nog steeds, het etsen niet meer. Landschappen, stillevens, interieurs, portretten en figuurstukken wisselen zich af in zijn werk. Soms werkt Jan van Loon heel thematisch in de vorm van een project, waarin een bepaald onderwerp wordt uitgediept. Zoals ‘Als was mijn brein gescheurd’, een verslag van studies van geestelijke gestoorden. Of ‘West-Europese Kusten’. Naar aanleiding van enkele reizen langs de kusten van Portugal tot de Noordkaap.
Hoewel Jan van Loon zichzelf ziet als een beschouwer, een min of meer afstandelijke bekijker van de werkelijkheid, bezondigt hij zicht, tot zijn eigen verbazing, steeds vaker aan symbolische werken. Titels zoals; 'Dromers, Waar zijn wij', 'De Maanschilder', enz. ‘Dat kan gevaarlijk zijn,' zo zegt Jan, 'Kunst moet geen illustratie bij een verhaal zijn.’ Uiteindelijk komt hij toch steeds weer terug op het thema van het landschap, in Nederland of op Tenerife, waar hij een atelier heeft.
Opleiding: Academie Minerva. Groningen; Koninklijke Academie, Den Haag. Docent Academie Minerva. Groningen. In 2008 kwam het boek: ‘Jan van Loon – 50 jaar op zoek’ van de pers. Ook heeft Jan van Loon werk in de openbare ruimte gemaakt zoals het dijkmonument in Noordpolderzijl.
Kunstwerken