'Het klassieke stilleven heb ik, net als vele andere schilders, de rug toegekeerd ten behoeve van een hedendaagse interpretatie ervan. De voorwerpen, hoe eenvoudig ook, vertellen hun eigen verhaal, vaak in composities die hun wortels hebben in de fotografie.
Voor mij zijn de tonen belangrijker dan de kleur. Vandaar dat mijn schilderijen kleuraccenten hebben in plaats van
kleurrijk te zijn. De stilte in mijn werk moet tastbaar zijn. Daar streef ik naar. De rest moet de toeschouwer invullen.'
'Ik geloof, dat wij schilders de ogen van de mensen zijn. Wij kiezen de voorwerpen uit, we isoleren ze zoor ze uit de anonimiteit te halen, en we presenteren ze opnieuw in een hogere rangorde, alleen door er met de vinger naar te hebben gewezen. En dan kunnen we vol trots zeggen: 'kijk!...'. Maar eigenlijk is het dan iets anders geworden. Op de schildersezel of hangend aan de muur is het een ding op zich, dat niet beoordeeld moet worden naar zijn gelijkenis met de realiteit, maar naar zijn eigen waarde.'
Adolfo Ramon is geboren in Spanje. Emigreerde in 1965 met zijn familie naar Nederland; woont en werkt sinds 2006 weer in Spanje. Opleidingen: Vrije Academie en de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten te Valencia; Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten te Den Haag, 1968 - 1973. Invloedrijke docenten voor Adolfo Ramon waren: Pieter Giltay, Hermanus Berserik, Dirk van Gelder en Joost Baljeu. Vanaf 1973 exposities in Nederland en andere landen. Literatuur: Leo van Heijningen: Adolfo Ramon, een zoektocht zonder einde. Adolfo Ramon: Confesiones.
Kunstwerken